De toegankelijkheid van een locatie of evenement heeft betrekking op het er mogen en kunnen zijn. Voor het publiek toegankelijk wordt ook genoemd openbaar of openbaar toegankelijk: iedereen mag er zijn, al of niet tegen betaling (bijvoorbeeld gratis in de openbare ruimte, tegen betaling in het openbaar vervoer).

In het bijzonder betekent toegankelijkheid dat een product of dienst bruikbaar is voor iedereen, inclusief personen met een functiebeperking. “Product” heeft hier een brede betekenis en omvat gebouwen, transportvoorzieningen, geldautomaten, gebruiksvoorwerpen zoals telefoons, computerprogramma’s en websites. Het doel is ervoor te zorgen dat iedereen dezelfde voorzieningen op gelijkwaardige wijze kan gebruiken, zodat zo weinig mogelijk aparte oplossingen bedacht moeten worden voor personen met een functiebeperking. Toegankelijkheid is niet enkel gericht op het “drempelvrij” maken voor bijzondere doelgroepen maar komt iedereen ten goede.

De term “toegankelijkheid” wordt op steeds meer plaatsen vervangen door de term “inclusie”. Een inclusieve samenleving biedt zo veel mogelijk mensen de kans te participeren in zo veel mogelijk levensdomeinen en aan de democratische besluitvorming.

VN-verdrag

Het VN-verdrag inzake de rechten van personen met een handicap (ook wel het VN-verdrag handicap genoemd) is een mensenrechtenverdrag van de Verenigde Naties dat tot doel heeft de positie van mensen met een beperking wereldwijd te verbeteren. Het verdrag stelt dat mensen met een beperking dezelfde mensenrechten en fundamentele vrijheden hebben als ieder ander. Nederland heeft het verdrag op 14 juli 2016 geratificeerd, wat betekent dat het sindsdien ook juridisch bindend is binnen de Nederlandse wetgeving.